داروهای غضروف ساز واقعیت یا افسانه؟
داروهای غضروف ساز آرتروز گلوکوزامین کندروئیتین توسط بیماران به اشتباه گرفته می شوند که گاهی داروهایی که دارای ترکیبات گلوکوزامین و ام اس ام هستند برای آرتروز تجویز می شوند. در این مقاله به بررسی واقعیت یا افسانه بودن داروهای غضروف ساز می پردازیم.
برای مشاهده متن کامل مقاله داروهای غضروف ساز روی لینک داروهای غضروف ساز کلیک کنید.
داروهایی که دارای ترکیبات گلوکوزامین کندروئیتین و ام اس ام هستند گاهی برای آرتروز تجویز میشوند. این ترکیبات به اشتباه داروهای غضروف ساز می شوند چون هیچ دلیل، سند و بررسی علمی برای این ادعا وجود ندارد؛ و پژوهش های مختلفی در این زمینه در جریان است. تاثیر احتمالی این داروها کاهش درد و بعنوان یک مکمل تغذیه ای است این داروها گران قیمت بوده و اغلب فاقد پوشش بیمه ای هستند. بهترین راه برای اینکه بدانید این دسته از داروها برای شما مفید است یا نه مشاوره با پزشکتان است. در مطلب زیر خلاصه ای از چند تحقیق مهم در این زمینه آورده شده است:
برای مشاهده متن کامل مقاله داروهای غضروف ساز روی لینک داروهای غضروف ساز کلیک کنید.
1- داروهای غضروف ساز ، آکادمی جراحان ارتوپد آمریکا:
آکادمی جراحان ارتوپد آمریکا مصرف مکمل های گلوکزآمین/کندرویتین را در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو توصیه نمی کند و مطالعات، حاکی از منافع مختلط آنها بوده اند. یک کارازمایی تصادفی شده شاهددار اخیر نشان داد که مصرف مکمل گلوکزآمین/کندرویتین منجر به بهبود قابل توجه بالینی درد شده است؛ ولی مطالعات مرور کاکرین مطرح می کنند که گلوکزآمین بهتر از دارونما نبوده است. علاوه براین، یک مطالعه مرور کاکرین روی مطالعات با کیفیت پایین دریافته که مکمل کندرویتین، درد را در بیماران مبتلا به استئوآرتریت به میزان بسیار اندکی بهبود بخشیده است؛ بنابراین، آکادمی جراحان ارتوپد آمریکا مصرف این مکمل ها را در بیماران مبتلا به استئوارتریت زانو توصیه نکرده و قویا توصیه می کند که از مصرف گلوکزآمین/کندرویتین برای درمان مبتلایان به استئوارتریت علامت دار زانو استفاده نکنید.
برای مشاهده متن کامل مقاله داروهای غضروف ساز روی لینک داروهای غضروف ساز کلیک کنید.
2- داروهای غضروف ساز ، آپ تودیت:
بنابر تجربه بالینی ما، ما به طور معمول استفاده از مکمل های گلوکزآمین/کندرویتین را برای تمام بیماران، توصیه نمی کنیم؛ ولی، مصرف این ترکیبات را مخصوصا در بیمارانی که مشتاق به مصرف این مکمل ها هستند و با مصرف این مکمل ها مزایای علامت دار در این بیماران بدست می آید، منع نمی کنیم (به استثنای گلوکزامین هیدروکلراید، که ما مصرف آن را توصیه نمی کنیم)، این مکمل ها، نتایج متناقضی را در درمان استئوارتریت زانو در کارآزمایی ها نشان دادند.
برخی مطالعات نشان دادند که مصرف گلوکزامین ( 1500میلی گرم روزانه) نتایج قابل توجه معناداری ولی اندک در بهبود علائم استئوارتریت دارد.سایر فرابررسی ها پیشنهاد می کنند که مصرف گلوکزامین ( 1500 میلی گرم روزانه) و کندرویتین ( 800 میلی گرم روزانه) به مدت طولانی مدت (دو الی سه سال)، ممکن است اثرات اندکی در به تاخیر انداختن پیشرفت ساختاری استئوآرتریت داشته باشند.
با این حال، نتایج مرورهای مطالعات بزرگتر و مطالعات متدولوژی یافتند که این ترکیبات، اثرات قابل اغماض روی بهبودی درد زانو دارد.
در یک کارازمایی مداخله ای گلوکزآمین/کندرویتین (GAIT) درنهایت، حدود 60 درصد شرکت کننده ها، کاهش درد حداقل 20 درصد را گزارش کردند ولی اولا این کاهش درد بی اهمیت بود و ثانیا مشخص نبود که کاهش درد با مصرف گلوکزامین یا کندروتین یا ترکیب این دو یا پلاسبو رخ داده است.
در یک کارآزمایی تصادفی چندمرکزی شامل 164 بیمار با استئوارتریت زانوی متوسط تا شدید که تحت درمان با این مکمل ها و پلاسبو بودند، طی شش ماه پیگیری، مشخص شد که میانگین کاهش درد در شاخص جهانی درد، در گروه پلاسبو (33 درصد) بطور معنادار از گروه دریافت کننده این مکمل ها (19 درصد) بیشتر است؛ بااین حال، این مطالعات دارای محدودیت هایی بودند از جمله، سایز کوچک مطالعات یا دریافت ناکافی دوز گلوکزآمین/کندرویتین.
در نهایت، به دلیل وجود داده های متناقض و غیرقطعی در مورد اثربخشی این ترکیبات، این مکمل ها بطور قوی در گایدلاین های مربوط به درمان استئوارتریت زانو توصیه نمی شوند و ما نیز به طور معمول استفاده از این مکمل ها را توصیه نمی کنیم.
3- داروهای غضروف ساز ، فارماکوتراپی دیپیرو:
کالج متخصصین روماتولوژی آمریکا استفاده از این ترکیبات را در درمان استئوارتریت توصیه نمی کند.گلوکزآمین به تنهایی یا در ترکیب با کندرویتین، نتوانست بهبودی یکنواختی در کنترل درد و وضعیت عملکردی این بیماران نشان دهد.
در یک کارآزمایی به مدت شش ماه، ترکیب این دو با سلکوکسیب مقایسه شد. در نهایت مشخص شد که ترکیب گلوکزآمین/کندرویتین به اندازه سلکوکسیب در کاهش درد این بیماران موثر است و شاید بتواند یک جاگزین ایمن به جای سلکوکسیب در بیماران دچار عوارض قلبی عروقی و یا مشکلات گوارشی باشد.
با این حال در کارآزمایی دیگر اثربخشی این دو به مدت دو سال بررسی شد و بعد از دوسال دریافتند که اثربخشی ترکیب گلوکزآمین/کندرویتین از پلاسبو موثرتر نیست.
